پَرژین : (کردی) پرچین، حصار، پرچینی از گلهای ریز به دور باغات.

تَوار : 1- (در کردی) پرنده؛ 2- نوعی ریسمان؛ 3- (اعلام) 1) (توارکوه) نام کوهی در شمال ایران، شهرستان چالوس ؛ 2) نام محلی در ناحیه برسویر در ایالت دوسِور فرانسه.

باوان : (كردي) 1- خانه‌ي پدري؛ 2- جگر گوشه و عزيز.

اَسرين : (كردي) اشك، سرشك.

بَرفين : (برف + ين (پسوند نسبت))، 1- برفي، از جنس برف؛ 2-سفيد مانند برف؛ 3- (به مجاز) زيبا چهره.

بيریوان: (کردی) شیردوش، زن یا دختری که در شیردوشگاه شیر گوسفندان را می دوشد.

آسو : 1- (در كردي) به معني افق طلايي؛ 2- (در پهلوي) صورت پهلوي واژه‌ي «آهو»؛ 3- (در اوستايي) آسو به معناي تندي، شتاب و كوشا آمده است.

آگرين: 1- آتشين، آذرين؛ 2- (در كردي) كنايه از آدم بسيار شجاع و پركار است.

آوين : 1- (آو= آب + ين (پسوند نسبت))، به رنگ آب، مانند آب، زلال، پاك؛ 2- (در كردي) عشق.

آيرين : 1- (كردي) آگرين، آهرين؛ 2- (در فارسي) آتشين.